Kamperfoelie(2010)

Kamperfoelie: Korte inhoud

Kamperfoelie is een geslacht van slingerplanten en struiken. De planten slingeren zich om andere planten en bomen heen. De bloemen hebben voornamelijk ’s avonds een sterk zoete geur.

Kamperfoelie is zeer aantrekkelijk, maar kan zijn gastheer wurgen.

Een hotel dat enkel de naam hotel nog draagt, maar eigenlijk niet meer waard is om zo genoemd te worden. De aanwezigen zijn geen gasten of personeelsleden meer, maar bewoners geworden van het hotel. Sinds de dood van Mevrouw Huygens, de eigenares, is de erfgenaam nog niet komen opdagen. Niet dat daar nu, na 8 jaar, nog iemand op zit te wachten. Het leventje gaat zoals het gaat. Het hotel heeft meer de rol van toevluchtsoord gekregen. Een plaats, te midden van nergens, waar je niets meer met de buitenwereld hoeft. Een bescherming voor de pijn, een gevangenis voor de droom.

Totdat een nieuwe gast, Delphine, zich in het midden van de nacht aanmeldt. Is dit dan eindelijk, of helaas, de erfgename? In ieder geval is ze hier niet toevallig, zoals ze zelf beweert. Tenminste, dat is de visie van een aantal bewoners. Delphine weet verschillende inwoners te motiveren in hun kunnen en moedigt ze aan om hun dromen na te streven. Maar de bewijzen tegen haar stapelen zich op. Wat zijn haar bedoelingen werkelijk?

Genoeg ingrediënten voor een spannende voorstelling. Voeg daarbij de eigenaardigheden van de bewoners en de lachspieren worden vanzelf geactiveerd. Veel plezier!