Nette: (tegen Johanna) mijn was mag dan niet helemaal zuiver zijn, maar mijn ziel is dat tenminste wel!”

Pastoor: Ge had u nederig moeten gedragen, proberen om in de stad in te passen, proberen om niet op te vallen.

Johanna: u zegt dus dat het een zonde is om te zijn wie je bent

Pastoor: Ik zeg dat een mens niet hoogmoedig mag zijn

Johanna: U bedoelt dat ik niet anders mag zijn. Anders zijn maakt mensen bang. En spijtig genoeg is angst een nog grotere drijfveer dan liefde om mensen in massa bij elkaar te brengen.

Maar niet ik heb hen bang gemaakt, dat deed hun eigen bekrompen, domme geest …

dom zijn, is dat geen zonde, meneer pastoor?

Pastoor: Zalig de armen van geest.

Nette: Wat moet ik doen? Ik weet niet wat ik moet doen?

Lucas: Luister naar uw hart.

Nette: Ik hoor mijn hart niet.

Lucas: Dat is omdat haar zachte gefluister gesmoord wordt door de angst die ge erin toelaat.

Johanna: Angst is goed, zolang jij de angst controleert. Maar wanneer de angst jou gaat controleren, kan het gevaarlijk worden. Begrijp je het een beetje?

Pieter: Eigenlijk moet ge dus soms bang zijn voor “bang zijn” zelf.

Johanna: Jij bent niet van nu

Lucas: Gij zijt niet van hier

Johanna: Ik ben van overal

Lucas: Ik ben van altijd

Johanna: Ik ben van overal én altijd

Lucas: Ik ben van altijd én overal

Johanna: Dan zullen we mekaar nog vaker tegenkomen

Lucas: onvermijdelijk

Johanna: (tegen de rechter) Als ik hier de waarheid wil horen, moet ik mijn oren dichtstoppen

Lucas: (tegen Nette) Door uw eigen vlees en bloed te willen beschermen, hebt ge uw eigen vlees en bloed vermoord...

• Vorige
• Volgende